Ontdek de geschiedenis van dit wereldberoemde mes. De Laguiole werd geboren in het dorp Laguiole, het is noodzakelijk om eraan te herinneren. Messen maken is meer dan een verhaal, het is tegenwoordig een echte en levendige bezigheid, zoals blijkt uit de veel bestek met hun ateliers in de straten van dorp. Ontdek het verleden, kijk naar de toekomst, de verschillende stadia door de eeuwen heen, van capuchadou tot laguiole, met de toevoegingen van de priem, de kurkentrekker, zonder de bij en het smeden van het mes te vergeten: de Laguiole n' zal meer geheimen hebben voor jou. Een productie van A tot Z in Laguiole.

Van Capuchadou tot het beroemde Laguiole-mes

Sinds de prehistorie heeft de mens altijd geweten hoe hij scherpe gereedschappen moest maken om zijn dagelijks leven gemakkelijker te maken. Vanaf de Middeleeuwen, we vinden bewijs van de vervaardiging van messen in de heerlijkheid van Laguiole. Onder het Oude Regime, deeen productie van het mes wordt gemaakt door twee transacties: de snijders, die zorgen voor de maat van het mes en de smeden die zorgen voor de montage tussen het mes en de handgreep.

Laguiole rechts en Capuchadou
C.Lemasson

Wat is een Capuchadou?

devoorouder van het Laguiole-mes is een eenvoudig mes dat in het dagelijks leven wordt gebruikt. Zijn naam is Capuchadou. Het is een mes met een scherp, dik en vast mes. Het handvat is afgerond. Het wordt zowel gebruikt voor het snijden van stokken om de kuddes te leiden als voor het snijden van brood aan tafel.

De gouden eeuw van het Laguiole-mes

In de eerste helft van de 1828e eeuw werden gereedschapsmakers vervangen door messenmakers. Tussen 1870 en XNUMX openden en ontwikkelden de bestekwinkels Moulin, Glaize en Calmels zich in de rue du Valat, destijds de meest commerciële straat van het dorp.

Het sluit- of vouwmes zag het levenslicht in 1829. Het lemmet is van het type Bourbonnaise en het handvat eindigt in bec-de-corbin. De veer is glad en zonder versieringen. Om het mes te sluiten, is het een geforceerd inkepingssysteem, je “forceert” het mes om het mes te sluiten… de Laguiole was geboren.

  • In 1840 worden de rechte Laguioles voorzien van een stempel. Het zal nodig zijn om tot 1850 te wachten, zodat de messen van mes verwisselen voor een Yatagan-mes.
  • Tussen 1850 en 1870 wordt het mes verfijnd maar de vlieg en de veer blijven glad en zonder versiering.
  • Vanaf 1880, de vlieg versiert zichzelf met bloemmotieven of andere inspiraties in de omringende natuur. Tegelijkertijd, de eerste Laguiole-messen met kurkentrekker verschenen.
  • In 1900 kregen de snijmessen van Pages en Calmels een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling in Parijs. Door de verschillende onderscheidingen kan het Laguiole-mes zijn adelbrieven verwerven.
  • Tussen 1890 en 1910 verschenen nieuwe decoraties. Deze periode is de gouden eeuw van Laguiolaise bestek. In de verschillende bestekwinkels werken 30 mensen.
  • In 1908-1909, de eerste bijen sieren de vlieg aan het hoofd van de veer en ze worden het embleem van het Laguiole-mes.
  • Na de Eerste Wereldoorlog hij er zijn nog maar drie bestekwinkels in Laguiole, er was een gebrek aan mankracht, met als belangrijkste oorzaak de leegloop van het platteland naar Parijs. In 1950 stopte Léon Glaize en liet het gordijn van zijn etablissement zakken. Thiers ontwikkelt in deze periode bestek en specialiseert zich in de vervaardiging van regionale messen, zoals Laguiole.

De wedergeboorte van het Laguiole-mes

Pas 35 jaar later, in 1985, verscheen het mes opnieuw als een feniks die uit zijn as herrees. Een team van enthousiastelingen en gekozen functionarissen van het Aubrac-plateau faciliteert de terugkeer van de Laguiole-messenproductie naar zijn geboorteplaats. Het wonder vindt plaats, het fantastische avontuur van het Laguiole-mes wordt met succes voortgezet. Het ter plaatse gemaakte Laguiole-mes genereert meer dan honderd productiebanen en inspireert hedendaagse ontwerpers die traditie en moderniteit combineren.

Vandaag ...

De bestekhandel is een levende en dynamische realiteit getuige de vele werkplaatsen en winkeltjes in het dorp. Liefde voor goed werk, traditie, openheid voor de toekomst en moderniteit zijn de sleutelwoorden van de messenfabrikanten die u verwelkomen en u hun knowhow laten zien. Alle productiestappen zijn aanwezig in Laguiole om het mes volgens de regels van de kunst te maken: voorbereiding van de metalen onderdelen, smeden, zagen, assembleren, assembleren, polijsten, beitelen, slijpen. Sommige zijn het hele jaar door te bezoeken. Ga de messenmakers ontmoeten, onder wie sommigen "Meilleurs Ouvriers de France", ontdek deze ambachten met veel vaardigheden. Sinds 2013 hebben messenmakers uit Laguiole en omgeving zich verenigd in een vakbond om het dorpsmes te verdedigen en zijn erkenning te doen gelden.

Laguiole claimt authenticiteit en knowhow rond dit kunstwerk.

Laguiole zoom bijenmes
Smederij van Laguiole

Wist je dat?

  • Wanneer u een Laguiole-mes wordt aangeboden, schrijft de traditie voor dat u in ruil daarvoor geeft een munt om de vriendschap niet te verbreken.
  • De Laguiole een object van herinnering en overdracht: tijdens de migratie van de Aveyronnais naar Argentinië en Parijs was de Laguiole vaak een van de weinige souvenirs die ze bij zich hadden. Wanneer een kind 12 of 14 jaar oud wordt, krijgt hij zijn eerste Laguiole-mes aangeboden, het is een overgangsritueel naar volwassenheid.
  • De klinknagels op het handvat van het mes vormen een kruis, want als de koeherders in de bergen in de zomerweiden waren, plantten ze het mes in de grond en hadden zo een kruis om hun gebeden op te zeggen.

Was deze inhoud nuttig voor u?